لطفا اینها را نگو

به افرادی که دوره های سخت زندگی را پشت سر می گذراند، مطلقا چنین چیزهایی نگویید؛

۱- خب حداقل…
همین جا دست نگه دارید؛ خب حداقل چی؛ درد را کوچک جلوه نده.

۲- بهتر میشه، قول میدم.
بسیار خب اگر اوضاع خراب شه این حرف بار سنگینی به دوشتان خواهد شد.

۳- خدا یه فرشته لازم داره.
این یکی گند میزنه، چرا که خدا را مردم آزار و نیازمند تصویر می کند.

۴- هر اتفاقی دلیلی داره.
تنها چیزی که بدتر از اینه تظاهر به دانستن دلیل هست.

۵- یه کم تحقیق کردم و …
اجازه بدهید کار را به کاردان بسپریم.

۶- خب درمان چطور پیش میره، حالت واقعا چطوره؟
خب این از همه دشوارتر است، می فهمم داری تلاش میکنی کنارم باشی و دنیام رو بفهمی، اما بدترین چیزی که میتونی رو تصور کن و آن را در یک جمله جای بده حالا اون رو روزی پنجاه بار تکرار کن. ایا سرت درد می گیره؟ ایا غمگین میشی؟ من هم همین طورم.

بخشی از کتاب هر اتفاقی دلیلی دارد و دروغ های دیگری که دوست داشته ام. اثر کیت باولر ترجمه حسین طیبی

نویسنده کتاب به سرطان دچار شده و این بخشی از کتابی است که در زمان طول درمان و بیماری نوشته است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *